Lubelskie, Polska, Wieża widokowa, Wycieczki z dziećmi, Z wózkiem

Polesie i Poleski Park Narodowy z dziećmi

Kraina bagien, torfowisk i spacerowych kładek.


Polesie i Poleski Park Narodowy

Polesie to malowniczy region województwa lubelskiego, które rozbrzmiewa bocianim klekotem i pachnie sosnowym borem. Jego zdecydowana większość leży na terenie Ukrainy, Rosji i Białorusi – w Polsce natomiast jego charakterystyczną odsłoną jest Poleski Park Narodowy. To jeden z najmłodszych Parków Narodowych w Polsce, który obejmuje pozostałości podmokłych terenów, pełnych unikatowych ekosystemów podobnych tym z Narwi czy Biebrzy. Choć próżno szukać tu wyniosłych szczytów, rozległych dolin i widokowych polan, ten bagienno-torfowiskowy klimat wciąga! Jak to bagno! Wędrując, warto nadstawić uszu i wytężyć wzrok! Bowiem nie raz i nie dwa, pomiędzy szumem szuwarów przedziera się żurawi klangor, buczenie potężnych łosi czy mewi krzyk. A że park wręcz usiany jest wygodnymi ścieżkami dydaktycznymi „w sam raz na raz”, z tej mnogości fauny skorzystać mogą wszyscy – zarówno duzi jak i mali!

Ścieżki przyrodnicze i trasy rowerowe

Ścieżka Żółwik (długość: 0,5m) – najkrótsza ze ścieżek, która wiedzie przez ogród Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego w Starym Zaułczu. Jest dedykowana nawet tym najmłodszym wędrownikom, na których czekają wielkie pszczoły, woliera z bocianami oraz oczko wodne, gdzie do zdrowia dochodzą żółwie błotne będące pod opieką Ośrodka Rehabilitacji Zwierząt. Znajdziecie tutaj też leśne cymbały, przyrodnicze gry i mikro plac zabaw ze ścieżką bosych stóp!

Ścieżka Spławy (długość: 7,5km) – to ścieżka „naj”: najdłuższa, wiodąca w największym stopniu kładkami a w trakcie jej zwiedzania docieracie nad największe jezioro w Poleskim Parku Narodowym – Jezioro Łukie. W trakcie spaceru przejdziecie też przez skrzypowy las, groblę, rozciągnięte malowniczo torfowiska i łąki.

Ścieżka Perehod (długość: 5km) – jedyna taka „mało poleska” bo zamiast kładkami, wiedzie szeroką drogą meandrując między stawami Pieszowolskimi. W jej biegu, prócz wież widokowych znajduje się także schron ornitologiczny dla tych, co z ukrycia chcą podglądać tajemnicze życie ptactwa. Również tutaj macie szansę spotkać żółwia błotnego – jedynie naturalnie występującego w Polsce!

Ścieżka Czahary (długość: 6,5km) – to ścieżka, która „wieżami i kładkami stoi”! Wiedzie przez Bagno Bubniów, które rozciąga się majestatycznie aż po horyzont, kusi widokami z trzech wież widokowych a w końcowej części zachęca do spokojnego spaceru sosnowym lasem. To tutaj też gromadzą się żurawie przed zimowym odlotem!

Ścieżka Dąb Dominik (długość: 2,5-3,5km) – wygodna ścieżka wiodąca ukwieconym grądem w odwiedziny do sędziwego Dominika. Dalej, po kładkach szlak prowadzi aż na skraj zarastającego jeziora Moszne, gdzie czeka skarłowaciały las sosnowy i owadożerne rosiczki!

Ścieżka Obóz Powstańczy (długość: 4km) – to trasa, gdzie historia Powstańców Styczniowych splata się z przyrodą w malowniczym kolażu. Początkowo, leśna droga prowadzi do wieży widokowej na skraju łąk by dalej, ciągnąc się kładkami wzdłuż żeremi bobrowych zatoczyć zgrabną pętlę.

Ścieżka Mietułka (długość: 21km)  – tutaj każdy ma szansę doświadczyć „wszystkiego po trochu”. To ścieżka rowerowa, którą podążając można odwiedzić rożne ekosystemy: najstarszy las znajdujący się w PPN, Durne Bagno, malownicze punkty widokowe, łąki i Stawy Pieszowolskie. Na piechotę też oczywiście do przejścia.

Kiedy najlepiej odwiedzić Polesie z dzieckiem?

Na to pytanie odpowiedź może być tylko jedna: to zależy… Z uwagi na podmokłe tereny będące „wizytówką” polesia, letnie odwiedziny mogą skończyć się wielką ilością bąbli po ukąszeniach komarów. Wszak to ich ulubione środowisko! Z drugiej jednak strony, panujący tam w lecie wysyp kwiatów, zieleni i na dobre przebudzona zwierzyną zachęcają do wyboru tego terminu. Wiosną i jesienią natomiast komary trochę odpuszczają – flora natomiast nie jest tak bogata jak w miesiącach letnich choć też ujmująca. W naszym przypadku, kładąc na szali większą ilość zieleni i komary odpowiedź była jednoznaczna, bo komarów nie-cier-pi-my. Ciepłe miesiące mają jeszcze zaletę pod postacią możliwości korzystania z pól biwakowych na terenie PPN i noclegów w namiocie. Zimą natomiast krajobraz jest raczej surowy i monochromatyczny. Także nawet krajobrazowi minimaliści znajdą coś dla siebie.

Bilety i opłaty w Poleskim Parku Narodowym (stan na rok 2021)

Na terenie Parku obowiązują bilety na ścieżki przyrodnicze: Dąb Dominik, Perehod, Obóz Powstańczy i Spławy. Ścieżka Czahary, Mietułka i Żółwik są bezpłatne.

Bilety można zakupić stacjonarnie w Ośrodku Dydaktyczno-Administracyjnym w Urszulinie lub Ośrodku Dydaktyczno-Muzealnym w Starym Zaułczu. Wygodniejszą formą zakupu biletów jest forma online – można to zrobić zarówno skanując kody QR z tabliczek znajdujących się na początkach ścieżek lub za pośrednictwem strony internetowej.

Każdy znajdzie bilet dla siebie! Bo w ofercie jest do wyboru bilet jednorazowy (upoważniający do wejścia jedną osobę na jedną wybraną ścieżkę), rodzinne (dla maks. 6 osób), zerowy (dla posiadaczy Karty Dużej Rodziny) oraz grupowy. Korzystną ofertą są bez wątpienia bilety jednodniowe, trzydniowe czy tygodniowe – zapaleńcy będą w stanie odwiedzić nawet wszystkie ścieżki jednego dnia!

Noclegi i restauracje w Poleskim Parku Narodowym. Gdzie jeść? Gdzie spać?

Baza noclegowa Polesia nie jest bardzo rozbudowana – podobnie jak gastronomiczna. Najczęściej można tu spotkać małe agroturystyki oferujące na wynajem kilka pokoi oraz kilka restauracji oferujących podstawowe menu. No i pizzeria w Urszulinie wypiekająca smakowite placki, które można zjeść zarówno na miejscu jak i na wynos. Na stronie PPN znajdziecie bazę miejsc noclegowych w regionie, z której można skorzystać. Kolejnym źródłem noclegów jest portal www.nocowanie.pl oraz www.airbnb.com. Popularny www.booking.com ma tutaj bardzo mało propozycji.

Natomiast sam Poleski Park Narodowy jest dobrze przygotowany jeśli chodzi o przyjęcie tych, którzy z kamperem, namiotem czy przyczepą chcą zwiedzać te tereny. W Pieszowoli, Babsku, Łomnicy oraz Łowiszowie mieszczą się wygodne pola biwakowe z zadaszeniem, ławkami, miejscem ogniskowym oraz toaletą.

Co więcej warto zobaczyć na Polesiu z dziećmi?

Nie samymi kładkami człowiek żyje – nawet na polesiu! Stąd uwadze polecamy też kilka miejsc, które udało nam się zobaczyć w trakcie wyjazdu oraz tych, na które zabrakło nam czasu ale uważamy je za warte sprawdzenia!

Urszulin i Park Urszulin – to można by rzec „epicentrum” Polesia i Poleskiego Parku Narodowego. Głównie za sprawą Ośrodka Dydaktyczno-Administracyjnego, gdzie można kupić bilety i mapy, zasięgnąć informacji oraz pospacerować po otaczającym go Ogrodzie Dydaktycznym odbywając ciekawą lekcję przyrody. Także tutaj, w Ośrodku Ochrony Żółwia Błotnego, można obejrzeć maluszki, które przebywają w inkubatorach. W Urszulinie znajduje się też spory sklep spożywczy, restauracje oraz pizzeria. Godnym uwagi jest też mini park, który zadowoli w szczególności dzieciaki dzięki nietuzinkowym sprzętom jakie można tu znaleźć. Bo któż by się spodziewał, że z lin można zrobić ekstra huśtawko-karuzelo-coś tam, która wciąga na długie godziny zabawy? Znajduje się tutaj też platforma widokowa, mały staw, siłownia zewnętrzna oraz miejsce ogniskowe. Samochód wygodnie można zostawić na darmowym parkingu tuż przy wejściu do parku (GPS: 51.393714, 23.180083).

Stare Zaułcze – stąd biorą początek dwie ścieżki przyrodnicze – Żółwik i Spławy, trudno więc pominąć je na poleskiej mapie. Ponadto, znajduje się tutaj Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny, w którym sprawdzić można czym był sąsiek oraz przyjrzeć się chłopskim wozom produkowanym niegdyś w okolicy. W sezonie znajdziecie tutaj też czynną kawiarnię oferującą słodkości, proste menu obiadowe, miejsce ogniskowe i wypożyczalnię rowerów.

Babsk i Astrościeżka – ukryta w lesie ścieżka prezentująca modele układu słonecznego, biorąca swój początek przy miejscu biwakowym w Babsku.

Wytyczno i Jezioro Wytyckie – to zdecydowanie gratka w trakcie letnich wypraw! Bowiem prócz rozległych widoków na okolicę rozciągających się z wieży widokowej można tutaj rozłożyć koc na piaszczystej plaży i korzystać z kąpieli wodnych. Także wędkarze i miłośnicy niewielkich żagli znajdą tutaj coś dla siebie. Samochód zaparkować można w zasadzie przy samym brzegu jeziora na bezpłatnym parkingu (GPS: 51.423837, 23.208794)

Jezioro Białe i Okuninka – letnie centrum dowodzenia dla wszystkich spragnionych kąpieli, plażowania i błogiego lenistwa. Jezioro ma piaszczyste, twarde dno i złotą plażę, a na jego brzegach znajdują się liczne restauracje i ośrodki wypoczynkowe.

Lublin – stolica województwa zasługuje na odwiedziny! Zwłaszcza, że to miejsce o bujnej przeszłości, gdzie za sprawą Uni Lubelskiej powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów, „która się ze dwu państw i narodów w jeden lud zniosła i spoiła”. Warto przespacerować się Starym Miastem, zajrzeć do Regionalnego Muzeum Cebularza oraz Rezerwatu Dzikich Dzieci, gdzie pajdokracja ma swoje „pięć minut”!


WSKAZÓWKI
  • Miejsca parkingowe przy ścieżkach są bezpłatne. Natomiast jeżeli planujecie nocleg w kamperze, namiocie czy przyczepie należy uiścić w ODA w Urszulinie stosowną opłatę w zależności od wybranej formy i długości noclegu.
  • Po kładkach zabroniona jest jazda rowerami.
  • Kładki na ścieżce Obóz Powstańczy i Spławy są za wąskie dla wózków dziecięcych! Poza tym wszędzie sobie poradzą. Ścieżka Czahary przystosowana jest jednak najlepiej – zarówno dla wózków dziecięcych jak i inwalidzkich. Dla osób z niepełnosprawnościami i rodzin z dziećmi przygotowano tu również dodatkowy parking znajdujący się bezpośrednio przy wejściu na kładki.
  • Mapy ścieżek najlepiej ściągnąć ze strony internetowej PPN. Na aplikacjach turystycznych jak mapy.cz czy mapaturystyczna.pl nie są one w większości widoczne. Nie sposób się jednak zgubić na proponowanych ścieżkach – są wyraźne, jednoznaczne i dobrze oznakowane.
  • Planując wizytę w PPN warto mieć na uwadze zróżnicowany poziom wód gruntowych w zależności od pory roku i opadów.
  • Ścieżki w PPN są jednokierunkowe.
  • Na terenie parku, nie wolno zbaczać z wyznaczonych kładek. To one pozwolą przejść przez bagna suchą stopą, ale jednocześnie chronią wrażliwą przyrodę torfowisk.