Uroczysko Krzywoń – spacer z dziećmi
Spokojny, niedługi spacer w gorczańskim lesie.
Nad Pocieszną Wodą – gdzie zaparkować w Uroczysku Krzywoń?
U podnóża Rabki Zdrój, na zboczach Krzywonia znajduje się cienista droga poprzecinana potokiem Pociesznej Wody. Wiedzie przez las pełen ciekawostek, z którymi przechodzień może zaznajomić się dzięki tablicom Leśnej Ścieżki Edukacyjnej. Bierze ona swój początek pod Leśniczówką, gdzie wyznaczone zostało wygodne i bezpłatne miejsce parkingowe z ławeczkami (GPS: 49.5968417N, 19.9583347E).
Pawilony i tablice – ścieżka edukacyjna w Uroczysku Krzywoń.
Postanawiając wykorzystać przyjemne przedpołudnie, parkujemy samochód i podążając za zielonymi oznaczeniami kierujemy się drogą w stronę lasu. Tam, po kilku krokach, napotykamy na most i niebagatelnych rozmiarów drewnianą wiatę (pawilon wręcz!) z obszernym miejscem do grillowania wewnątrz, ławami i stołami. To tutaj znajduje się pierwszy przystanek ścieżki – musieliśmy się sporo natrudzić, żeby pozostawić wartką Pocieszną Wodę i wyruszyć dalej! Szeroka, żwirowana droga łagodnie wspina się trawersem Krzywonia i co rusz intryguje ciekawostką na temat fauny i flory okolicznych lasów. Dowiedzieć się można czym są pułapki feromonowe, co żyje w leśnych bajorkach czy zobaczyć przekroje najróżniejszych drzew.
Skarby lasu
Nieopodal drogi, dopatrzeć się można licznych ścieżynek przebłyskujących w lesie – to nieoznakowane trasy rowerowe, jednak rowerzystów nie ma tam zbyt wielu. Pokusiliśmy się w związku z tym o urozmaicenie sobie spaceru skrywając się na jakiś czas w leśnej gęstwinie. Aż niespodziewanie, droga osiągnęła punkt kulminacyjny, po którym spokojnie wiodąc lasem, systematycznie, łagodnie opada wyprowadzając wędrowników znów pod leśniczówką. Prosto, łatwo i przyjemnie!
INFORMACJE
Długość trasy: 2,1km
Czas przejścia wg mapy: 0:49h
Czas przejścia Powsinóg: 1:20h
WSKAZÓWKI
- Trasa nadaje się na przejazd wózkiem
- Przy każdej tablicy informacyjnej znajduje się ławeczka, więc każdy znajdzie przestrzeń do odpoczynku
- Warto rozważyć przejście ścieżki „od tyłu” – tak aby wiatę odwiedzić jako końcowy punkt wycieczki